 |
| www.biblionet.gr |
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
Βλέπω τα βουτυρόπαιδα να γράφουνε ρετρό σονέττα
καθώς να πλέκουνε σεμαίν οι κορασίδες.
Θα σου το ειπώ, ακόμη μία, νέτα-σκέτα:
Δεν γίνονται σ’ όλους, λέξεις οι Ατθίδες.
Σου το ’χα ειπεί στο «Αχ-Βαχ» και στο «Άμα Λάχει»
– κυρίως στο καρβουνάδικο του υλοτόμου –
πως, κάμε υπομονή, κι όπως και να ’χει
να τραγουδάς «μεγάλος πειρασμός ο εαυτός μου».
Doctores philosophiae et omnium rerum
(Utilium), χάσκουνε με γουρλωμένα μάτια,
μπροστά σε μίμους φωνασκούς. Δεν ξέρουν,
τα δάση μες στη θάλασσα και του βουνού το ψάρι.
Βλέπω καλώδια κι ιστοτόπους με φωτογραφίες
νεκρών που επιμένουν ότι η ήρα είναι το στάρι.
Βλέπω να πνίγεσαι, σε βλέπω δίχως φράγκο,
σ’ ένα ντοβλέτι που το ρήμαξεν η φύρα.
Ξαναγυρνώ στους κοιμηθέντες. Τον σκοπό μου σφύρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου