ΕΝΑ ΠΙΑΝΟ
Ένα πιάνο στο διάστημα αιωρείται
έγινε ο σολίστας απλός κρούστης πλήκτρων
κανένας ήχος δεν ακούγεται
μόνο φαντάζομαι, φαντάζομαι πόσο εύηχα
πόσο πρωτότυπα
θα έπαιζε ένα μοτέτο του Μπαχ
ή μια καλλίμουση σονάτα του Σκαρλάτι
Ένα πιάνο που δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό
παρά τη βουβή αυτοσυντήρησή του
εξακολουθεί να αιωρείται όσο το ακούω
ή όσο φαντάζομαι πως το ακούω
ο σολίστας γέρνει και το ακουμπά με τη μύτη
αφουγκράζεται τη μυρωδιά του
και γεύεται τις κρούσεις
τις μεταφράζει σε νότες αγνοώντας το κενό
Αγνοώντας τις χαράδρες της έμπνευσής του
ίπταται, φτάνει τον ήλιο. Φωτιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου