 |
| www.gavrielidesbooks.gr |
Και όσα αργούν ή αφανώς υπάρχουν
Καιρός να εφευρεθούν
Και όσα υποδοριούν στα μη εννοήσιμα
Καιρός να επινοηθούν
Ας γίνει κατανοητό τίποτε δεν τελειώνει
Με τα ήδη αποκαλυφθέντα κι εύπεπτα
Υπάρχει χώρος για πολλά ακόμη
Κι αν η φθασμένη φαντασία δεν αρκεί
Υπάρχουν περιθώρια να επινοηθεί μια δυνατότητ’ άλλη
Αρκεί να μην προϋποτεθεί ως αναγκαστικά κατανοήσιμη
Ως επί τω αυτώ λυσιτελής και οικεία
Λέγεται συχνά σ’ ετούτον τον αιώνα
Ότι τα πάντα έχουν ειπωθεί
Τούτο ισχύει για τα ήδη γνώριμα
Για όσα διαφεύγουν απ’ την εμπειρία μας
Πρέπει να επινοηθούν άλλοι τρόποι άλλες αρχές
Κι η γλώσσα
Τ’ όποιο όργανο μετάδοσης γίνει δεκτό
Θα λέει για όσα δεν έχουν ειπωθεί άλλα λόγια
Μη ειπωμένα διανοήματα αυτοψίες άλλες
Άλλα αλάλητα
Διανοήματα μήποτε λαληθέντα
Άλλως λόγος να γίνονται προσλήψιμα
Αυτά που είναι μεταδόσιμα
Δεν βλέπω να υπάρχει
Μόνο τα νεύματα η κίνηση
Ή και η μη κίνηση
Τ’ αδιάθετο θα λέει σιωπώντας
Ανάγκη να κλονισθεί η αυτάρκεια του λόγου
Γιατί δεν ιδιοτελεί η ευρύχωρη άποψη του κόσμου
* * *
ΟΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ H.D.
Μορφάζει μαύρα πουλιά θανατερά
Με λαύρου γέλιου νεύμα Επαιτεία θαύματος
Να λάμψει ο κόσμος σαν περίληψη σαγήνης
Οτέ μεν Οτέ δε φρικαλέου Οράματος
Φωνή βομβίζει φώνημα Άλαλο
Πειράται ν’ αρθρωθεί φθόγγος Απρόφερτος
Ούτε κραυγή λαλούσα αλί του Τέλους
Αλάλητη τεχνολογεί αραβούργημα
Τροχαίου τα λόγια θύματα
Αναπολογητό λαλούνε λόγο Ως επειράθη
Να λαληθεί ατεχνολόγητη Ουτοπία
Πού ψάχνει το τι λέγεται
Κι όχι το Πώς; Τι να κινήσει
Πάρεξ απώλεια τριγμών ξυλάρμενου τοπίου
Απ’ του κενού το Έλεος
Εκπίπτει στου κενού το Κάτι.
* * *
ΑΠΟΓΕΙΩΣΕΙΣ
Το κενό κατέχει όλο το χώρο δεν σωπαίνει
Ανάγεται σ’ επίκτητες οντολογίες όπως
Δίχως το φως δεν είσαι ούτε η σκιά σου
Το σύμπαν σου απαιτεί τη συγκατάθεσή σου να υπάρξει
Απ’ το ποτάμι των λυγμών δεν θα λείψει το δικό σου δάκρυ
Όχι γιατί έτσι πρέπει να συμβεί
Αλλά σαν κάτι που κρύβει και σημαίνει κάτι
Όπως τα πρέπει εμάς συνθέτουν και τους άλλους
Εργαλειοδοτούνε την αλήθεια και το ψέμα
Ποιο οδηγεί στο άλλο ποιο στ’ ανάπαλιν
Ενώ κατατρύχονται από αμοιβαίες επιφυλάξεις
Βλέπουμε συνήθως στις σχέσεις ό,τι έχουν δείξει άλλοι
Αν φαίνεται κάτι άλλο είναι ότι δεν φαίνεται
Και καλλιεργείς μύθους φυτώρια
Να στηρίξεις τα πράγματα μη γκρεμιστούνε
Κάθε στιγμή κρύβει οδύνη
Και διαπιστώνεις πως μόνο ο πόνος
Μιλάει μια νέα γλώσσα
Ευτυχώς η ρητορική των χειραφεσιών δεν επιτρέπει
Να μην αυτοαναιρεθούμε με ολέθριο τρόπο
Απόλυτη αλήθεια ψέμα απόλυτο
Σχήματα καλλιλογικά σχήματα πόνου
Συνθήκη αναγκαία να συναναστρεφόμαστε
Τους δολιοφθορείς μας
Οι άνθρωποι επιζητούν τις έννοιες
Προωθώντας την αυτοαναίρεσή τους
Κανίβαλοι που δειπνούν τα λείψανά τους
Δεν είναι αλαζονεία να κρατηθείς σε ένα όριο
Πέρα από τη σαγήνη των πραγμάτων
Μαριονέτα σε χέρια που είναι χέρια σου
Όπως το δημιούργημά μας ο δημιουργός μας
Τ’ ολέθριο προηγούμενό μας
ΜΑΘΕ
Τα φτερά τάχουμε να πετάμε χαμηλά μην τσακιστούμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου