 |
| www.skroutz.g |
Διώξε τη λεηλασία από μπροστά μου
κι άσ’ την πίσω μου
πάρε τη λύσσα και τον τρόμο μου μακριά
Πάρε το πήλινό μου κέλυφος
με στενεύει και με γδέρνει όταν πάω να σηκωθώ
κι αφήνει πίσω ίχνος όταν σέρνομαι
Φόρα μου κατάσαρκα φτερούγες
– δεν με πειράζει αν τσιμπάνε –
Χύσε μου κατάκαρδα πελάγη
– και μη σε νοιάζει αν κρυώνω –
να μη μ’ αγγίζει άλλο το κενό
μη με χλευάζουν άλλο τ’ άλλα αστέρια κυκλικά
πως πρώτα άκουσα μια ευχή κι ύστερα έπεσα στη γη
* * *
ΑΙΜΑΤΗΡΕΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ
Στον ύπνο μου τα βράδια
με αγκαλιάζει κάποια Περσεφόνη
άσε με επιτέλους να κοιμηθώ
λίγος θάνατος δεν έβλαψε κανέναν.
Αιματηρές περιπλανήσεις
και κούκλες λυπημένες στις βιτρίνες
αναρωτιέμαι πόσο να κρατάει ο θάνατος
αναρωτιέσαι πόσο να ’χει το νερό
Και μια ζωή βαμμένη κόκκινη
για καμουφλάζ
πιάνομαι απ’ τις λέξεις
κι απ’ τα μικρόφωνα
χωρίς να βρίσκω τίποτα να πω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου