Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

[27] Αντώνης Γεωργίου: Πανσέληνος παρά μία (Γαβριηλίδης, 2006)


www.biblionet.gr
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ


Αυτή τη στιγμή απουσιάζω
και θα λείπω καιρό.
Ίσως και μια ζωή.
Αφήστε όμως το μήνυμά σας
μετά τον χαρακτηριστικό ήχο
–δεν είναι λυγμός, δεν είναι–

Μόλις με βρω θα ’ρθω
και θα απαντήσω για όλα.


* * *


ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΕΣ


Κάποτε μας προστάτευαν αυτοί.
Από τα παλιόπαιδα της γειτονιάς
τον ψευτόμαγκα του σχολείου
τον άδικο δάσκαλο.
Τις πρώτες πρώτες απογοητεύσεις.
Μας κρατούσαν σφικτά από το χέρι στο δρόμο.
Ήταν τόσο μεγάλοι!
Τελικά μεγαλώσαμε κι εμείς.
Εμείς τους προσέχουμε πια.
Τελευταίοι μαθαίνουν τους χωρισμούς μας
τελευταίοι τις αποτυχίες μας
τις αρρώστιες μας σπάνια.
Για τη μοναξιά μας ποτέ.

Κάθε Κυριακή μεσημέρι
στο τραπέζι για ψητό
και κουβεντούλα
«μαμά, μπαμπά, όλα καλά»
γελούμε απλόχερα
και φεύγουμε νωρίς
πριν προλάβουν να μας δουν καλά καλά.


* * *


ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ


Οι άντρες που τρώνε σουβλάκια στην πλατεία των λεωφορείων,
ένας ξανθός τουρίστας,
ο ταμίας στο μικρό κατάστημα στην πινακοθήκη,
στο μαγειρείο, λουβί, κουκιά, σουβλάκια, κουβέντα
«μάστρε ένα νερό»,
στέρεα πόδια κάτω από το κοντό παντελόνι,
αρπάζει το μπουκάλι ωραία,
ρίχνει μια ματιά και η συζήτηση ξεφτίζει
το παιδί στην ψησταριά στην αρχή της λεωφόρου,
ένας βιαστικός με γραβάτα και ιδρωμένο μέτωπο,
ο αδερφός του φίλου,
ο νεκρός απο το ατύχημα,
η φωτογραφία του σε όλες τις εφημερίδες,
το γκαρσόνι στο μπαράκι,
ο οδηγός του βαν, το σταματημένο στα φανάρια τροχαίας,
τον βλέπει τακτικά στο γυμναστήριο,
εκείνος ο άλλος,
ο μικρός στο γυμναστήριο με την αυθάδεια της εφηβείας του
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου