Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

[72] Ανδρέας Αγγελάκης: Η Οδός Θρασυβούλου (Τραμ, 1979)


www.poiein.gr
ΟΝΕΙΡΩΞΗ


Κάθε βράδυ το σπίτι γεμίζει ποντίκια
σχέδια από παλιά κασέλα πνιγμένου,
η μακαρίτισσα η γιαγιά μου πλέκει νταντέλα,
η κουνιστή πολυθρόνα απλώνει τα χέρια της,
τίποτα
η θάλασσα μπαίνει απ’ το παράθυρο ύπουλα
μπαίνει απ’ τις χαραμάδες της πόρτας
φέρνει μενταγιόν κονσερβοκούτια προφυλακτικά
φωνές γεμάτες αγωνία κλεισμένες στα μπουκάλια
πνίγει τα ποντίκια αθόρυβα
τα στραγγαλίζει
βάζει τα πράσινα μάτια τους σ’ ένα πουγγί
κάνει το σταυρό της μπροστά στα εικονίσματα
έρχεται καταπάνω μου.


* * *


ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ


Μοιάζουμε
με συμπλέγματα γερασμένων ηθοποιών
που πήραν μια μικρή σύνταξη
αποσύρθηκαν
και μένουν μια στιγμή στη ράμπα
να στοχαστούνε το χρόνο
πριν κλειδώσει ο θυρωρός το θέατρο,
ευτυχισμένοι στο μισοσκόταδο της άδειας αίθουσας
που τρίζει ωστόσο από συμπονετικά φαντάσματα
ανάβουμε κερί μήπως σκοντάψουμε σε τελάρα,
χτυπάμε το πόδι μας στο σανίδι
για να τρομάξουμε τα ποντίκια,
βήχουμε και βγάζουμε τέλος απ’ την τσέπη
τον τελευταίο μας ρόλο,
περί θανάτου και κενού, απελπισίας και τα λοιπά
και απαγγέλλουμε
πριν σβήσει το κερί που κρατάμε
κι αρχίσει ο πορτιέρης να βλαστημάει
«άντε, τελειώνετε, νυχτώσαμε».
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου