Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

[71] Θεοκλής Κουγιάλης: Εν διανοία (Αιγαίον, 2009)


Ο ΑΙΡΩΝ


Ξάπλωνε στο πέτρινό του στρώμα ανάσκελα
σε στάση εσταυρωμένου
έτοιμος ν’ αγκαλιάσει γη και ουρανό.

Κι έφερνε στο μυαλό δικά του βάσανα
αλλά και την οδύνη εκείνων
που ανοίγαν την καρδιά
να μοιραστούν τον πόνο τους
να του φορτώσουν τον σταυρό τους.

Έφερνε ακόμη την αγνωμοσύνη, την αχαριστία,
τις εσωτερικές πληγές από τους ευεργετηθέντες
και γέμιζαν με δάκρυα τα μάτια του.

Ξάπλωσε τόσες φορές ανάσκελα
σε στάση εσταυρωμένου, που τώρα
κι όταν ακόμη περπατεί κρατά αυτή τη στάση.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου