 |
| www.biblionet.gr |
Έτσι για κάτι καινούριο
θυμήθηκα τον Έκτορα
όταν μαζί απ’ το χαράκωμα κοιτάζαμε
τη δύση του ήλιου
είναι πολλές μέρες που δύει
πίσω από εκείνο τον ευκάλυπτο
– μου είπε –
κι ο ευκάλυπτος κόπηκε
την άλλη μέρα.
Ο Έκτορας σκοτώθηκε
κι εγώ απ’ το χαράκωμα
στη δύση του ήλιου,
σκεφτόμουν ότι το δέντρο εκείνο
θα ήταν ό,τι έπρεπε,
για το Δούρειο Ίππο.
* * *
ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ
Κάποια σκιά μιλάει στο θυροτηλέφωνο
είναι ο δολοφόνος της πολυκατοικίας
άλλωστε κι από κει βλέπει το έργο του,
τις ζημιές και τη σκόνη
ο διαχειριστής όμως είν’ ευγενικός,
την επισκευάζουμε κύριε
σε ακούμε πάντα πάνω μας
να σέρνεις καρέκλες και όνειρα
και τα βήματά σου έγιναν βαριά
γι’ αυτό ζυγίζουν πιο πολύ τα κοινόχρηστα
όμως οι περισσότεροι έχουμε γεράσει,
τα παιδιά μας έφυγαν
τι ζητάς να μάθεις
αφού έχεις χαφιέδες τους καθρέφτες
κι όλα τα ξέρεις
ακόμα ότι και τα κρεβάτια μας
τρίζουν από τις αϋπνίες
κι όχι από έρωτα,
όπως όταν παρέδωσες τα κλειδιά
των αστραφτερών μας διαμερισμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου